Dorpenfestival

Het is even na achten als Arjan Heugens zijn auto voor ons huis parkeert. We gaan samen op pad. Dat klinkt heel gewoon, maar is het niet. Sinds het uitbreken van de coronapandemie is het voor mij de eerste keer dat ik met een collega ‘op pad’ ga. Het voelt dan ook best apart om samen ergens naartoe te gaan.

We gaan naar Gieten. De gemeente Aa en Hunze was donderdag 1 juli namelijk het kloppende hart van het allereerste landelijke dorpenfestival. Een mooi initiatief van de plattelandsgemeenten om samen met de provincies en de waterschappen in te zoomen op de uitdagingen voor het platteland en zijn bewoners. Ik mocht namens de waterschappen aan een paar items meewerken.

Digitaal festival

Normaal gesproken zouden honderden geïnteresseerde professionals naar Aa en Hunze zijn gekomen, was er ergens een grote tent neergezet en werd bij het leven genetwerkt. Dit jaar is vanwege corona gekozen voor een andere opzet. Het publiek zit op afstand en kan via computer of tablet het festival online volgen. Het is niet anders.

We komen aan bij het gemeentehuis waar ik een tijdje wethouder was. Een vreemd, maar ook wel weer vertrouwd gevoel van thuiskomen. Burgemeester Anno Wietze Hiemstra ontvangt ons, altijd even hartelijk. De raadzaal van de gemeente is omgebouwd tot heuse tv-studio. De zakelijke vergadersetting is vervangen door een gezellige zithoek, met leren banken en salontafeltjes.

Prachtige hectiek

Ik moet naar de schmink. Alles is live, dus er is een prachtige hectiek waarneembaar. Mooi om de strakke regie achter de schermen te kunnen aanschouwen die nodig is voor het maken van een live-uitzending. Gelukkig kan ik me concentreren op de boodschap van de waterschappen. Namelijk dat er een grens is aan de maakbaarheid, met als betekenis dat water en bodem ordenende principes moeten zijn als het gaat om de ruimtelijke opgaven van Nederland.

In rap tempo trekt het programma voorbij. Na een mooie inhoudelijke opening waarin ik aan tafel zit met onder meer Commissaris van de Koning in Drenthe, Jetta Klijnsma en de voorzitter van de plattelandsgemeenten P10, Ellen van Selm, gaan we naar Annen.

In het dorpshuis volgt een interview over de waterschappen ten tijde van klimaatverandering. Ik vertel mijn verhaal en hoop dat kijkers snappen waarom we door klimaatverandering door een andere bril naar ruimtelijke ontwikkelingen moeten kijken en waarom water daarin een belangrijk aspect is.

Dijkgraaf als tv-host

Opnieuw naar Gieten. Daar mag ik een talkshow leiden. Een nieuwe ervaring, want ik moet me ineens als een soort van tv-host gedragen, kijkers welkom heten, in de camera kijken. Vervolgens focus ik me op het gesprek. Over boer Roelof Koops en zijn bedrijf in Eexterveen die natuurinclusief boert en graag lange termijnperspectief wil. Over boerin Willemien die me erop wijst dat het gemakkelijk oordelen is over een sector die onmisbaar is bij welke transitie dan ook, maar dat je je ook moet realiseren dat achter elke boer een gezin staat. En Louise Bokhoven, landelijk coördinator Natuurinclusieve Landbouw Natuur en Milieufederaties, die wijst op de rol van consumenten en supermarktketens. Wat kopen we en wat hebben we over voor duurzaam geproduceerd voedsel?

Online terugkijken

Terwijl ik naar huis rijd, denk ik aan al die kijkers die achter hun schermpje thuis geacht worden het congres te volgen. Hoeveel hebben het volgehouden en hebben de wijze woorden van Willemien, Roelof en Louise gehoord?

Ik ben onder de indruk hoe dit festival ‘coronaproof’ is opgezet. Maar het gevoel bekruipt me: zou een ‘ouderwets’ festival – in een grote tent op de Brink in Gieten met volop ruimte voor ontmoeting – niet meer recht doen aan al datgene wat er gedurende de dag gezegd is? Zou in die setting hier niet meer van beklijven bij de bezoekers? Maar er is een belangrijk voordeel van de online opzet. En dat is de mogelijkheid om terug te kijken! Op dorpenfestival.nl.