Waterschappen Noorderzijlvest, Hunze en Aa’s, Drents Overijsselse Delta en Vechtstromen vingen in 2021 17% minder muskusratten dan in 2020. De vangsten daalden in totaal van 9.160 muskusratten in 2020 naar 7.591 in 2021. Dit betekent dat we de populatie steeds beter onder controle krijgen. Ter vergelijking: tien jaar geleden vingen we in Noordoost-Nederland nog 65.009 muskusratten.
Instroom beverratten Duitsland
Ook de beverrattenvangst daalde in 2021. In 2021 waren dit er 417 tegenover 496 beverratten in 2020.
Nederland heeft geen eigen beverrattenpopulatie. Ruim 95% van de vangsten vinden direct langs de grens met Duitsland plaats. Door de zachte winters van de afgelopen jaren is de beverratpopulatie in Duitsland sterk gegroeid, met als gevolg een toenemende instroom van beverratten naar Nederland. Door de beverratten direct langs de grens te vangen, voorkomen we zoveel mogelijk dat de beverrat zich over heel Nederland verspreidt.
Schade aan dijken
Muskus- en beverratten komen van nature niet voor in Nederland. De dieren hebben bij ons geen natuurlijke vijanden. Muskus- en beverratten worden gevangen, omdat ze gangen en holen graven in dijken en oevers. Ook maken ze nesten met uitgebreide ondergrondse gangenstelsels. Zo veroorzaken ze verzakkingen in dijken en kades. In het ergste geval kan een dijk of kade doorbreken en een polder onder water lopen.
Terugdringen tot landsgrens
De bestrijding van muskus- en beverratten is in ons land bij wet geregeld. Het doel is om de populatie zo klein mogelijk te houden, zodat schade beheersbaar is. In 2019 besloten de waterschappen om, net als de beverrat, ook de muskusrat terug te dringen tot de landsgrens. We streven ernaar dat in 2034 in het binnenland van Nederland geen levensvatbare populatie meer is.